12/11/10

orugas


Hace unas semanas nos llamaron la atención unas orugas que encontramos comiéndose las hojas de una planta de ruda que tenemos en el jardín. Eran de unos 6 cm. de largo y aproximadamente 1 cm. de ancho y tenían unos colores muy llamativos. El caso es que provocaron nuestra curiosidad y nos pusimos a buscar en Google Images a ver si podíamos enterarnos de que “bicho” se trataba. Buscando por “caterpillar” (oruga, en inglés) no nos llevó ni 10 minutos encontrar unas imágenes en las que aparecían unas orugas exactamente iguales a las que teníamos en el jardín.


oruga de 1 semana

oruga de unos 20 días

La verdad es que nos produjo bastante sorpresa enterarnos de que eran orugas de una mariposa en peligro de extinción: la macaón (Papilio machaon). Se alimentan exclusivamente de ruda e hinojo, y una de sus peculiaridades es la de exhibir, cuando se le molesta, una especie de “cuernos hinchables” de color naranja. Estos “cuernos” son un órgano defensivo llamado osmeterium que, al parecer,  emite un olor desagradable que molesta al atacante.


Oruga "cabreada" desplegando el osmeterium

Hace pocos días hemos localizado un par de crisálidas en un poste de cemento, perfectamente camufladas como una hoja seca o un trozo de madera, preparadas para pasar el invierno. Y, de hecho, están tan preparadas que han superado el paso del temporal “Becky” sin despeinarse.

Crisálida en un poste de cemento. Curioso el "cinturón de seguridad"

Crisálida camuflada junto a unas hojas secas 


A ver si todo va bien y en primavera podemos ver las mariposas volando en nuestro jardín.
Si queréis informaros más a fondo sobre el tema podéis clicar aquí.

Precioso ejemplar de Papilio Machaon. Foto de Joan Rodo



Eirugas

Fai unhas semanas chamáronnos a atención unhas eirugas que atopamos coméndose as follas dunha planta de ruda que temos no xardín. Eran duns 6 cm. de longo e aproximadamente 1 cm. de ancho e tiñan unhas cores moi rechamantes. O caso é que provocaron a nosa curiosidade e puxémonos a buscar en Google Images a ver se podiamos decatarnos de que "bicho" se trataba. Buscando por "caterpillar" (eiruga, en inglés) non nos levou nin 10 minutos atopar unhas imaxes nas que aparecían unhas eirugas exactamente iguais ás que tiñamos no xardín.

A verdade é que nos produciu bastante sorpresa decatarnos de que eran eirugas dunha bolboreta en perigo de extinción: a macaón (Papilio machaon). Aliméntanse exclusivamente de ruda e fiúncho, e unha das súas peculiaridades é a de exhibir, cando se lle molesta, unha especie de "cornos inchables" de cor laranxa. Estes "cornos" son un órgano defensivo chamado osmeterium que, ao parecer, emite un cheiro desagradable que molesta ao atacante.

Fai poucos días localizamos un par de crisálidas nun poste de cemento, perfectamente camufladas como unha folla seca ou un anaco de madeira, preparadas para pasar o inverno. E, de feito, están tan preparadas que superaron o paso do temporal "Becky" sen despeitearse.

A ver se todo vai ben e na primavera podemos ver as bolboretas voando no noso xardín.
Se queredes informarvos máis a fondo sobre o tema podedes clicar aquí.

No hay comentarios: